Moeder: „Mijn dochter van achttien woont sinds kort begeleid zelfstandig. Zij heeft autisme en ADHD. De afstand van ons huis naar studie is te groot. Zelfstandig wonen zagen we nog niet zitten. Ze is slim, maar kan slecht plannen en organiseren. Als de druk en chaos te veel worden, laat ze alles los en lukken zelfs de simpelste dingen niet meer. Binnenkort heeft ze een gesprek met een decaan om te kijken hoe men haar kan begeleiden. De woonbegeleider wil meegaan naar dat gesprek, mijn dochter ziet dat wel zitten. Ze is onzeker en denkt het niet alleen te kunnen. Ze verschuilt zich ook weleens achter haar autisme: „Maar ik ben autistisch.”
Lees verder op nrc.nl.